Ik ben op Texel
Ik kampeer hier want deze week geef ik er drie maal een bosbad. Terwijl ik dit blog typ laadt mijn laptop op in het oplaadhok hier op het kampeerterrein. Dit is een werkvakantie waarin zowel mijn laptop als ik weer nieuwe energie opdoen. Opladen onder de zon en in de schaduw, want het was een partij heet de afgelopen dagen. En het stormde ook nog, een heuse zomerstorm, Poly. Een storm met warme temperaturen. In het Spaans heet dat fien caliente. En Fiencaliente is een dorpje in het zuiden van mijn favoriete Canarische eiland La Palma. Als je op La Palma de bekende en behoorlijk pittige Routa de los Volcanos loopt, dan eindig je in Fiencaliente. Op het eind van de dagtocht die 7 uur duurt verlang je enorm naar dat dorpje. Daar staan namelijk de drankjes koud in de barretjes. En die drankjes laat je dan weer begeleiden door wat lekkere Spaanse tapas. Alleen al voor het eten wil ik en ga ik naar La Palma.
Hoe Texel en La Palma verbonden zijn?
Ja…..wat heeft een relaxte werkvakantie nu met La Palma te maken? Alles! Echt alles! Onlangs hebben mijn lieve collega Myrna en ik een mooie vakantiewoning met zwembad geboekt op La Palma. Voor de retraite die wij in 2024 gaan geven. Begin dit jaar zijn we gaan zaaien, gaan manifesteren en langzaam maar zeker werden de ideeën steeds vruchtbaarder. Nu rijpt het en gaan we binnenkort oogsten. We volgens zoals je inmiddels al weet het ritme van de natuur. In maart het komende jaar is dus de retraite gepland. Heel bewust ook in het voorjaar rondom de Volle Maan. In het voorjaar zaai je immers. Zo kunnen we onze deelneemsters begeleiden in het zaaien van hun ideeën. In de energie van de Volle Maan boven La Palma, La Isla Bonita.
Myrna schrijft op haar website dat ik La Palma als mijn broekzak ken. En zo is het ongeveer wel. Niet helemaal natuurlijk, maar ik ben er al heel erg vaak geweest. En zo heb ik de Routa de los Volcanos al wel 4 x gelopen. Het is een tocht langs ruim honderd vulkaankraters, grote en kleine. En nu ook bovenlangs de Volcan Tajogaite. Ook wel Het Beest genoemd toen hij drie maanden lang zijn vuur, as en lava spuwde over het eiland. Hij braakte zoveel lava uit dat 2500 woningen en andere gebouwen nu bedolven zijn onder de zwarte stroom. Dit gebied was flink bebouwd, want redelijk plat. Er stonden ook heel erg veel vakantiewoningen, waarvan ik er in enkele vakantie gevierd heb. In eentje zelfs mijn wittebroodsweken met mijn man.
Energie van binnenuit
La Palma is een energetische krachtig eiland. Door al die vulkanen. Zo ongeveer één maal per 50 jaar barst er een uit. Dat weet men op La Palma, men leeft ermee. De Palmeros zeggen dat ze leven van de vulkanen. En zo is het. Niets vruchtbaarder dan vulkanische grond. De natuur geeft en de natuur neemt. Niets natuurlijker dan dat. Hoe mooi om dat te accepteren.
Als je de Routa de los Volcanos loopt zal je de energie van Moeder Aarde ervaren. Er zijn zelf mensen die de Routa lopen onder de Volle maan. Energie van binnenuit én energie van buitenaf. Hoe krachtig kan dat zijn. Tijdens de retraite kan je dus meelopen als je wilt. Overdag, of misschien wel bij Volle Maan voor het magische effect. En anders doen we ons Volle Maan Bosbad op het zwarte strand van Charco Verde. Ook heel magisch. Of misschien laten we je kiezen, dat kan natuurlijk ook. Je ziet, de plannen rijpen, het programma rijpt. De Routa is echt uit je comfortzone. Eerst zo’n 600 meter stijgen. Het pad stijgt langzaam door beboste vulkaanhellingen.En wij stijgen boven onszelf uit. De nog rokende Volcan Tajogaite zal wellicht te ruiken zijn. Daarna een aantal uren langs uitgedoofde vulkaankraters in allerlei vormen, maten en kleuren. Als we geluk hebben en overdag lopen, schijnt hier de zon en lopen we boven de wolken. Daarna dalen we 1400 meter af door wederom met Canarische Dennen begroeide hellingen naar het dorp Fiencaliente oftewel Warme Wind.
Warme wind en tapas
Fiencaliente wordt ook wel Los Canarios genoemd. De naam Fiencaliente komt dus van de warme wind die soms over La Palma waait. Een föhn vanaf de Sahara die fijn Saharazand op La Palma doet vallen. Dat gebeurt een paar maal per jaar. Het is dan ook Sahara-heet. Ten zuiden van Fiencalentie ligt de voormalig jongste vulkaan, Volcan de Teneguia. In 1971 brak hij uit en vormde nieuw land. Nog steeds kan je er de zwavel ruiken en een ei bakken op bepaalde lavastenen. Een geweldige wandeling door het lavazand loopt van Fiencaliente langs Volcan San Antonio en Volcan de Teneguia naar de Faro (vuurtoren) de Fiencaliente en de Salinas (zoutbekkens) de Fiencaliente. Een aanrader voor als je een weekje vakantie vastplakt aan onze retraite. Overigens, op Texel vormt zich ook nieuw land. Onze Waddeneilanden “wandelen”. Aan de ene kant breken ze een beetje af en aan de andere kant komt er strand en duinen bij.
Een andere aanrader op La Palma, maar dan van een andere soort is het dorpje El Remo, vlak bij het genoemde strandje Playa de Charco Verder. El Remo, daar wonen Palmeros in kleine huisjes vlak aan de razende Atlantische Oceaan. Een dorp van vrijbuiters. Tot voor kort was er geen stroom, nu staan er lantarenpalen die op zonne-energie gaan. Zonne-energie is er genoeg op La Palma. Aan de westkant van het eiland schijnt zo’n beetje altijd de zon. Nog niet zo lang geleden waren er drie restaurantjes gevestigd in El Remo, op een paar meter van de beukende golven. Tot de eilandregering besloot dat bouwwerken minimaal 50 meter van de zee moeten staan. En weg moesten ze, alle drie. Nu waren het nauwelijks bouwwerken te noemen, maar het eten….dat was geweldig. Gelukkig hebben twee eigenaren hun restaurant weer opgebouwd. En kan ik er weer queso asado, papas con mojo verde, chocos a la plancha en bienmesabe als dessert eten.
Zwarte stranden bij Volle Maan
Tijdens onze retraite gaan we uiteraard ook ergens in een restaurantje eten. Misschien wel in El Remo, misschien in Kiosko Charco Verde, of in een heerlijk visrestaurantje in het zonnigste stadje van La Palma, Tazacorte. Of Puerto de Tazacorte, bekend om de meeste zonuren, én bekend om haar lege zwembad. Al jaren staat het leeg, sterker nog, het is nooit gevuld geweest. Het verhaal gaat dat de pomp die geleverd zou worden per schip gestolen werd en daardoor nooit aankwam. De gemeente Tazacorte had geen geld voor een nieuwe pomp. En zo vervalt het zwembad al tientallen jaren elk jaar een beetje meer. Zo heeft ieder plaatsje in La Palma zijn eigen charmes.
Als we de weg omhoog gaan een stukje voor Tazacorte, dan komen we via het uitkijkpunt bij restaurant El Time, en dan 10 minuutjes later bij ons gehuurde huis met zwembad in La Punta. Hiervandaan is het mooie en groenere noorden van La Palma goed bereikbaar. Het dorpje Las Tricias is een aanrader en ook hier gaat een mooie wandeling met vergezichten op de oceaan. Las Tricias is een voormalig hippiedorp. De hippies woonden er in grotten. Inmiddels hebben ze die uitgebouwd tot wat luxere huizen. Zoals alles op La Palma steeds een beetje luxer aan het worden is.
Eksters, kraaien en de Canarische graja
En dan nu terug naar Texel. Inmiddels zit ik bij mijn minuscule tentje. Ik ben niet zo van luxe. Ik ben van eenvoudig kamperen. Mijn uitzicht bestaat uit de duinen, 3 tenten verderop en een boom, een els, die langzaam maar zeker bovenin steeds meer kale takken krijgt. Een maand geleden was ik hier ook. Mijn tent stond 20 meter verderop. Ook toen had ik uitzicht op deze boom. Een eksterpaartje huist daar, of in ieder geval rondom deze boom. Ze laten veel van zich horen en zien, bovenop zo’n kale tak. Hoe zo’n vogel blijft zitten in die (warme) wind, ik begrijp er niets van. Hij weegt bijna niets. Ik denk dat hij goed geaard met zijn klauwtjes aan de tak vast zit. Zijn pootjes of de tak en zijn kop in de wolken. Ik hou van eksters. Het is familie van de kraai. Ik vind het beiden mooie en bijzondere vogels. Op de hei bij mijn huis volg ik een kraai. Hij woont op en rond een berk. De eerste berk als je de hei op gaat.
Op La Palma leven Canarische kraaien, de Graja. Ook wel Alpenkraai of steenkraai genoemd. Ze zijn zo groot als een roek en hebben een felgele snavel en rode poten. Ze zijn het nationale teken van La Palma. Ze komen behalve op La Palma ook op La Gomera en op Tenerife voor. Er woont er een aan de rand van de grootste krater van La Palma. Als je de weg omhoog gaat (rijdend of wandelend) vanaf het kleine kerkje Ermita de la Virgen del Pino. hetgeen betekent: “De maagd van het pijnbos”, zou je hem wel eens tegen kunnen komen. Als hij nog leeft tenminste. Hij had een naam, de taxichauffeur noemde hem mij maar ik ben het vergeten. In het pijnbomenbos, naaldbomenbos, staat dit mooie witte kerkje. Waarvandaan we tijdens de retraite een stiltewandeling dan wel een bosbad gaan doen. Blijf je nog wat langer op dit mooie eiland? Dan raad ik je aan je met een taxi omhoog te laten brengen naar de Mirador de la Cumbrecita, waar je dus wellicht de pratende Canarische Kraai aantreft. Van hier wandel je door het schitterende bos terug naar beneden naar het kerkje.
Een retraite onder de energie van de maan
En zo is mijn Wadden standplaats Texel via de ekster verbonden met de graja en mijn favoriete Canarische eiland La Palma. En zo is alles verbonden met elkaar. Als de Volle Maan haar energie laat voelen op La Palma, voelen wij hem hier in ons (ei)land. Als ik mijn verhaal voor ons gezamelijke boek schrijf, is collega Myrna dat zeer waarschijnlijk ook aan het doen. We hebben het niet zo afgesproken, maar ik weet het. We schrijven vaak synchroon. Zoals wij vrouwen synchroon mogen leven met de natuur, met de maan, met de seizoenen, het ritme van het Jaarwiel. Ga je mee naar La Palma?
Als ik je enthousiast heb kunnen maken voor La Palma en onze retraite dan nodig ik je uit om hier een kijkje te nemen en alles te lezen over deze magische reis.
